23.11.2024

gdybyśmy wiedzieli, że…

Dzień dobry, Sprawa honoru! Spieramy się z Mamą, czy poprawne jest zdanie: "Gdybyśmy wiedzieli, że postanowisz zostać pisarką, to (...)", czy: "Gdybyśmy wiedzieli, że postanowiłaś zostać pisarką, to (...)". Która z form czasownika "postanowić" jest właściwa? Będę ogromnie wdzięczna za pomoc!

Maja

Szanowna Pani,

oba zdania są poprawne, ale różnią się znaczeniem. Aby to wyjaśnić, najlepiej przywołać oś czasu, na której umiejscowimy następujące zdarzenia:

  • A: X podejmuje decyzję o zostaniu pisarką
  • B: Y dowiaduje się o decyzji X-a
  • C: Y wypowiada zdanie: Gdybyśmy wiedzieli...

Zasadniczo możliwe są dwie sytuacje:

  1. Najwcześniej występuje zdarzenie A, po nim B, po nim C. Do tej sytuacji najlepiej pasuje zdanie: Gdybyśmy wiedzieli, że postanowiłaś zostać pisarką, to... Mówiąc to, Y wyraźnie wskazuje na dystans czasowy między zdarzeniami A i C, a zwłaszcza podkreśla to, że A zaszło w przeszłości i było najwcześniejsze, zaszło przed B.
  2. Nie ma jasności, jaka jest kolejność zdarzeń A i B; pewne jest tylko to, że C jest ostatnie. Do tej sytuacji najlepiej pasuje zdanie: Gdybyśmy wiedzieli, że postanowisz zostać pisarką, to... Można je interpretować przede wszystkim tak: „Gdybyśmy – WTEDY, GDY PODEJMOWAŁAŚ DECYZJĘ/ BYŁAŚ TUŻ PRZED PODJĘCIEM DECYZJI/ BYŁAŚ BLISKA PODJĘCIA DECYZJI – wiedzieli o tym, co postanowisz, czyli jaka będzie – Z TAMTEGO PUNKTU WIDZENIA: W PRZYSZŁOŚCI – twoja decyzja, to [zrobilibyśmy to a to, zachowalibyśmy się tak a tak]”.

Różnica między tymi sytuacjami sprowadza się zatem do tego, że w sytuacji 2. mówiący niejako wykonuje przeskok w czasie, w pewnym sensie zmienia perspektywę, dechronologizuje wydarzenia. Umożliwia mu to forma czasownika w czasie przyszłym (postanowisz): o przyszłości w odniesieniu do zdarzeń przeszłych można mówić wyłącznie wtedy, gdy się zmieni punkt widzenia, perspektywę mówiącego, gdy się niejako mentalnie przeniesie w czasie.

Takich operacji nie wymaga zgodna z (domyślną, typową) chronologią zdarzeń sytuacja 1.

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia