eksecyrować, eksecyrka
Szanowna Pani (lub: Szanowny Panie),
zapewne chodzi o słowa, które w Słowniku języka polskiego pod red. J. Karłowicza, A.A. Kryńskiego, W. Niedźwiedzkiego, Warszawa 1900–1927, t. I, s. 675, są zapisane jako egzecyrować (rzadszy wariant czasownika egzercyrować, przybierającego też postać egzecerować, igzycować), egzecyrka i znaczą kolejno: '1. ćwiczyć, musztrować, 2. ćwiczyć, bić, 3. manewrować: Owcami bardzo egzercerował (= manewrował popędzając)' oraz '1. ćwiczenie wojskowe, robienie bronią, musztra, 2. chłosta'. Do tej rodziny wyrazów należały ponadto: egzercyrmajster (egzercermajster) 'ten, kto ćwiczy żołnierzy, instruktor', egzercerunek (egzercyrunek, egzercyrka, igzycyrka) 'ćwiczenie wojskowe, musztra' i dalej: egzercycja (egzercytacja) '1. ćwiczenie [w ogóle], 2. w muzyce: ćwiczenie, wprawka', egzercytować 'ćwiczyć, kształcić, doskonalić, wprawiać'.
Słowa, o które Pani/Pan pyta, do polszczyzny przeszły z języka niemieckiego (wspomniany słownik podaje: exerciren [współczesna pisownia: exerzieren] = ćwiczyć, por. też Exercirmeister ), ale ich głębszych źródeł można szukać w łacinie (np. exercitio, exercitare).
Łączę wyrazy szacunku
Agata Hącia