Stratos Vasdekis

Szanowny Panie,

Słownik etymologiczny języka polskiego Wiesława Borysia podaje, że izba, od XV notowana w znaczeniu 'pomieszczenie mieszkalne, pokój', wywodzi się z prasłowiańskiego rzeczownika *jьstъba o znaczeniu 'ogrzewane pomieszczenie mieszkalne; pomieszczenie podziemne, ziemianka', pierwotnie zapewne 'prymitywna łaźnia parowa, sauna (w ziemiance)'. Według tego słownika byłoby to zapożyczenie z łaciny ludowej: *extŭfa / extūfa 'łaźnia parowa'. Ten zaś rzeczownik pochodzi od extufare 'parować', które z kolei wywodzi się z greckiego týphō 'wywoływać dym, dymić; wykadzić, wykurzyć dymem'. To samo źródło ma – niezależne od polskiej izby – niemieckie Stube 'pokój, izba' (ze staro-wysoko-niemieckiego stuba 'pomieszczenie ogrzewane, zwłaszcza łaźnia').

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia