Ola Zarzycka

Szanowna Pani,

rzeczywiście – w wyrażeniu laureat nagrody występuje pewien naddatek treści: laureatem jest właśnie ‘ktoś, kto zdobył nagrodę’. Nie możemy tu mówić o tautologii (termin ten odnosi się do konstrukcji złożonych z wyrazów o tym samym znaczeniu, por. skrajny i radykalny, pochodzenie i geneza), byłby to raczej pleonazm, czyli związek, w którym wyraz podrzędny gramatycznie powtarza częściowo treść wyrazu nadrzędnego. Trzeba jednak zaznaczyć, że nie chodzi tu o pleonazm w sensie normatywnym, gdyż łączliwość laureat nagrody nie budzi zastrzeżeń poprawnościowych. Można nawet powiedzieć, że w takim połączeniu rzeczownik laureat występuje szczególnie często – por. laureat pierwszej nagrody, laureat nagrody literackiej, laureaci Nagrody Nobla. Jest to więc jeden z wielu przykładów wyrażeń, które – mimo że zawierają pewną nadwyżkę treści – są zgodne z normą językową.

Z wyrazami szacunku

Barbara Pędzich