Witam,
chciałabym się dowiedzieć, jak prawidłowo zapisywać nazwy herbat typu oolong, pouchong, qing ming, bai cha, tie guan yin, darjeeling, matcha, żelazna bogini miłosierdzia zapisaną po polsku, ale też w języku oryginalnym: tie guan yin, czy tieh kuan yin? Czy nazwy tych herbat zapisywać kursywą i z wielkich liter czy z małych. W Słowniku Języka Polskiego znalazłam tylko pu-erh, pisaną z małych liter.
Dziękuję i pozdrawiam
Anna Suligowska-Pawełek
Szanowna Pani,
nazwy typów i podtypów herbat (a o nie chodzi) zapisujemy małą literą i w transkrypcji bądź transliteracji nazwy oryginalnej, i w tłumaczeniu. Nie ma żadnych powodów ortograficznych, by określenia te traktować jak nazwy własne (a tylko to uzasadniałoby wielkie litery). Mamy tu do czynienia – z punktu widzenia poprawności ortograficznej – z takimi samymi określeniami, jak czarna, zielona, czerwona, żółta, biała, earl grey. To, że przywołane przez Panią nazwy mają różne pochodzenie, np. odnoszą się do nazwy regionu (jak darjeeling), do pory zbiorów (jak qing ming), nawiązują do lokalnej legendy (jak żelazna bogini miłosierdzia), nie wpływa na ortografię.
Łączę wyrazy szacunku
Agata Hącia