Szanowni Państwo, mój dylemat dotyczy etymologii pewnego słowa. Nie mogłem nigdzie znaleźć na to odpowiedzi. Mianowicie chodzi o słowo "pawlacz" (schowek nad szafami w mieszkaniu).
Michał
Szanowny Panie,
pawlacz to zapożyczenie z języka czeskiego, w którym pavlač ma znaczenie ‘balkon, galeria’.
Uniwersalny słownik języka polskiego (2003) notuje, że pawlacz to potocznie «szafka pod sufitem, której boki tworzą ściany pomieszczenia; antresola», Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego (lata 60. XX w.) – że to «schowek utworzony przez poziomą przegrodę pod sufitem», a Słownik języka polskiego pod red. Karłowicza, Kryńskiego, Niedźwiedzkiego, tzw. słownik warszawski (początek XX w.), objaśnia znaczenie pawlacza następująco: «drugi, niższy pułap w kuchni, w warsztacie, na którym sypiają sługi albo terminatorzy, albo na którym suszą się deski u stolarza; górka». Widać więc, że w polszczyźnie wyraz ten przeszedł ewolucję i oderwał się od znaczenia swojego źródła.
Łączę wyrazy szacunku
Agata Hącia