Kamil Kulawik

Szanowny Panie,

jeśli tytuł czasopisma ma charakter wyrażenia, a jego główny człon to rzeczownik w M., to bez przeszkód możemy dostosować taką nazwę do wymogów składniowych zdania. Dlatego poprawnie napiszemy: spis artykułów „Mediów Biznesu Kultury” (ponieważ wyrażenie spis artykułów wymaga tego, by człon określający stanął w D.). Podobnie postąpimy np. z tytułami: „Gazeta Wyborcza”, „Gazeta Polska”, „Język. Religia. Tożsamość”, „Finanse”, „Konsumpcja i Rozwój”, „Ochrona Zabytków”, „Prace Komisji Historii PAU”, „Przegląd Socjologiczny” itd. (napiszemy np.: spis artykułów (czego?) „Gazety Wyborczej”, „Gazety Polskiej”, „Języka. Religii. Tożsamości”, „Finansów”, „Konsumpcji i Rozwoju”, „Ochrony Zabytków”, „Prac Komisji Historii PAU”, „Przeglądu Socjologicznego”; artykuł opublikowany (w czym?) w „Gazecie Wyborczej”, w „Gazecie Polskiej”, w „Języku. Religii. Tożsamości”, w „Finansach”, w „Konsumpcji i Rozwoju”, w „Ochronie Zabytków”, w „Pracach Komisji Historii PAU”, w „Przeglądzie Socjologicznym”). Oczywiście można także tytuł pozostawić w M., o ile poprzedzimy go określeniem czasopismo, gazeta, dziennik, miesięcznik, kwartalnik itd. postawionym w odpowiednim przypadku gramatycznym (np. spis artykułów czasopisma „Media Biznes Kultura”, dziennika „Gazeta Wyborcza”, kwartalnika „Przegląd Socjologiczny”).

Tej ogólnej zasadzie składniowej zasadniczo nie podlegają tytuły obcojęzyczne (może z wyjątkiem niektórych tytułów czasopism prowadzonych w językach słowiańskich), np. „Discourse Context & Media”, „Feminist Media Studies”, „Journal of Computational Social Science”, „Chemiker Zeitung”, „Der Ophthalmologe. Zeitschrift der Deutschen Ophthalmologischen Gesellschaft”, „Annales. Histoire, Sciences sociales”, „Bulletin de la Société botanique de France”, a także tytuły polskie, które nie mają charakteru wyrażeń (a ściślej rzecz biorąc: nie opierają się na rzeczowniku w M.), np. „Jednak Książki”, „Nie”, „Naprzód”, „Wprost”.

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia