Armista

Szanowni Państwo,

nazwisko Armista odmienia się według deklinacji rzeczownikowej (żeńskiej w liczbie pojedynczej, a męskiej w liczbie mnogiej). W liczbie pojedynczej ma ono taką fleksję jak np. rzeczownik artysta:

• nie ma pana (lub pani) Armisty (jak artysty)
• kłaniam się panu (lub pani) Armiście (jak artyście)
• znam pana (lub panią) Armistę (jak artystę)
• rozmawiam z panem (lub panią) Armistą (jak z artystą)
• myślę o panu (lub o pani) Armiście (jak o artyście)

Słowo artysta możemy traktować jako wzorzec odmiany także w liczbie mnogiej. Wyjątkiem jest mianownik – powiemy: państwo Armistowie. W pozostałych przypadkach (pomijam jedynie formę wołacza, gdyż w zasadzie się jej nie używa), odmieniamy:

• nie ma państwa Armistów (jak artystów)
• kłaniam się państwu Armistom (jak artystom)
• znam państwa Armistów (jak artystów)
• rozmawiam z państwem Armistami (jak z artystami)
• myślę o państwu Armistach (jak o artystach)

Z wyrazami szacunku

Barbara Pędzich