Szanowni Państwo, zwracamy się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie kwestii pewnego kresowego majątku Sukurcze (dziś już nieistniejącego), gdzie znajdował się dwór rodziny Pileckich. Wciąż spotykamy się z różnymi odmianami tej nazwy. Uprzejmie prosimy o wykładnię odmiany nazwy Sukurcze. Z wyrazami szacunku
Katarzyna Szychowska
Szanowna Pani,
mam za mało informacji, żeby ze stuprocentową pewnością odpowiedzieć na to pytanie (musiałbym wiedzieć, jak wyraz funkcjonuje w zdaniu). Na pewno pierwszeństwo trzeba by dać formom, które znajdują się w materiałach oryginalnych, w wiarygodnych źródłach z epoki, najlepiej okresu międzywojennego (np. listy, pamiętniki, w których osoby związane z majątkiem używają wyrazu w naturalnych kontekstach, zwłaszcza cenny byłby tu dopełniacz). Samo odtworzenie wzorca deklinacyjnego zdaje się dość proste. Z dużym prawdopodobieństwem Sukurcze to nazwa odmieniająca się jak rzeczownik w liczbie mnogiej (te Sukurcze), a zatem: jechali ku Sukurczom, widzieli Sukurcze, interesowali się Sukurczami, mieszkali w Sukurczach (jak Kielce czy Katowice). Problemem pozostanie jednak dopełniacz, którego wszystkie formy są teoretycznie możliwe do utworzenia: Sukurczów, Sukurczy, a nawet Sukurcz. Możliwe jest również dopuszczenie dwóch lub nawet wszystkich trzech form, ale system językowy nie przyniesie nam tutaj żadnej podpowiedzi.
Z wyrazami szacunku
Jarosław Łachnik