Wiktoria

Szanowna Pani,

rzeczywiście w tekstach spotyka się obie formy – zarówno cyberpunku, jak i cyberpunka. Wyszukiwarka Google pokazuje, że obydwa warianty mają liczne poświadczenia, choć forma druga jest mniej więcej dwukrotnie częstsza. Z kolei Narodowy Korpus Języka Polskiego poświadcza zbliżoną frekwencję obu form. Wydaje się natomiast, że w tekstach naukowych i krytycznoliterackich częstsza jest forma cyberpunku – np. wyszukiwarka Google Scholar pokazuje około 200 wyników dla tej wersji i około 70 dla formy cyberpunka.

Wielki słownik języka polskiego PAN notuje tylko formę cyberpunka, zamieszcza jednak informację o tym, że spotykana jest także forma końcówka -u. Sformułowanie „spotykana” wydaje się zresztą zbyt ostrożne – jak wspomniałam, forma cyberpunku występuje w tekstach całkiem często.

Niestety trudno w tym wypadku odwołać się do jednej ogólnej zasady. Rzeczowniki męskie zakończone na spółgłoskę przybierają w dopełniaczu liczby pojedynczej końcówkę -a lub -u, a wybór między tymi końcówkami bywa uzależniony od znaczenia, stylu wypowiedzi, a także wpływów analogii fleksyjnej. W przypadku wielu rzeczowników – zwłaszcza nowszych i zapożyczonych – w użyciu są obocznie obie formy.

Obydwa przywołane przez Panią warianty (cyberpunka i cyberpunku) należy więc uznać za poprawne.

Z wyrazami szacunku

Barbara Pędzich