Marketingowiec

Szanowny Panie,

kropka w tym miejscu byłaby grubym błędem interpunkcyjnym. Błędem, dodam, często spotykanym – zapewne wskutek (nieuprawnionego) rozszerzania zasady stawiania kropki po liczebnikach porządkowych zapisanych cyframi arabskimi. O ile więc napiszemy poprawnie: Kasia chodzi o 1. klasy, pies wygląda przez okno na 3. piętrze, proszę Cię po raz 10., a Ty nic – o tyle kropka w zdaniach typu (celowo piszę je z błędem i oznaczam to gwiazdką): *mam 18. lat, *w tym roku przeczytałem 20. książek, *na dyżur zapowiedziało się 2. studentów, *muszę napisać do 3. kontrahentów, *w naszej firmie pracuje 120. osób, *rozmawiałam z 4. specjalistami – będzie niepotrzebna, a wręcz: błędna. Nie mamy tu bowiem liczebników porządkowych (odpowiadających na pytanie „który z kolei?”), lecz liczebniki główne bądź zbiorowe (odpowiadające na pytanie „ile?”): osiemnaście, dwadzieścia, dwóch (albo dwoje), trzech (D. liczebnika trzy), sto dwadzieścia, czterema (N. liczebnika cztery).

Podobnie jest w Pana zdaniu: występuje w nim liczebnik główny dwadzieścia dwa w D. (dwudziestu dwóch), a nie liczebnik porządkowy (dwudziesty drugi, dwudziesta druga, dwudzieste drugie), a więc kropka jest nieuzasadniona.

Dodam, że zasada stosowania kropki po liczebnikach porządkowych ma kilka wyjątków: nie stawiamy jej m.in. w datach, gdy miesiąc piszemy słownie (np. *spotkaliśmy się 25. maja) ani po numerach stron (*ten cytat pochodzi ze strony 178., przedostatniej) czy po oznaczeniach godzin, gdy nie podajemy minut (*spotkajmy się o 15. pod pomnikiem Kopernika).

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia