Anna S.

Szanowna Pani,

w takich sytuacjach – gdy nie ma wskaźników językowych informujących o typie skrótowca – rozstrzygający wydaje się zwyczaj środowiskowy. O ile zdołałam ustalić, w środowisku medycznym POZ jest traktowany jak literowiec, a więc przybiera formy: POZ-etu, POZ-u [= pe-o-zetu]; POZ-etowi, POZ-owi [= pe-o-zetowi]; POZ-etem, POZ-em [= pe-o-zetem]; POZ-ecie [= pe-o-zecie].

Takie rozwiązanie wydaje się, co prawda, mało ekonomiczne (bo literowce wymawia się zasadniczo trudniej niż głoskowce), ale z drugiej strony pozwala uniknąć homonimii fonetycznej (forma POZ-ie byłaby wymawiana tak samo jak C. i Ms. rzeczownika poza). Ponadto wymowa literowa wnosi do wypowiedzi rodzaj oficjalności, która być może jest pożądana w sytuacjach, których ten skrótowiec jest używany.

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia