Aneta

Szanowna Pani,

w języku polskim – inaczej niż np. w angielskim – poprawny jest zapis bez przecinka. Spotykany często zapis z przecinkiem jest kalką interpunkcyjną z języka angielskiego. Nieuzasadnioną z powodu różnicy konwencji: każdy język ma swoje zwyczajowe regulacje pisowniowe; przecinek w języku angielskim pełni inne funkcje niż przecinek w języku polskim.

Oczywiście wiadomo, że także w polskich tekstach często spotyka się (niepoprawny) zapis z przecinkiem. Warto się zastanowić, z czego to wynika. Jedną z przyczyn może być kalkowanie wzoru anglosaskiego (podobnie jak stawianie wielkiej litery po formule rozpoczynającej list zakończonej przecinkiem), ale możliwa jest też przyczyna inna: chęć wyrazistego oddzielenia elementów wypowiedzi właściwie niepowiązanych składniowo (a przynajmniej niepowiązanych składniowo na powierzchni zdania). Do takiego oddzielenia służy jednak – zgodnie z polskim zwyczajem – po pierwsze, podział na wersy, po drugie, zastosowanie znaków interpunkcyjnych emotywnych, takich jak myślnik lub wykrzyknik (ale nie przecinek). Z tego powodu poprawne są zapisy:

Łączę wyrazy szacunku
Jan Kowalski

Z poważaniem
Anna Nowak

Pozdrawiam –
Kasia

Ślę serdeczności!
twoja wnuczka Zosia

Czy zapis z przecinkiem byłby kiedykolwiek uzasadniony? Chyba tylko wtedy, gdyby przebudować powierzchnię zdania i ukazać na niej elementy, które być może da się odnaleźć w strukturze głębszej, np.

Ja, Jan Kowalski, łączę wyrazy szacunku.

Ja, Anna Nowak, pozostaję z poważaniem.

Ja, Kasia, pozdrawiam.

Ja, Zosia, Twoje wnuczka, ślę serdeczności.

Ponieważ jednak z reguły tak nie kończymy listów (bo stosujemy szablonowe formuły), zapis z przecinkiem według mnie nie znajduje w tych formułach uzasadnienia.

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia