Dzień dobry
Proszę o wyjaśnienie (oprócz odpowiedzi drogą e-mailową mogłaby się ona pojawić np. w audycji Słowo o słowie na antenie Radia Emaus) dotyczące odmiany słowa Anna w liczbie mnogiej, czyli słowa Anny.
Chodzi gł. o dopełniacz - jeżeli poprawa jest forma Ann, to czy za takową można by uznać także formę Anien? Byłaby to odmiana podobna do odmiany słowa panna, w której liczbie mnogiej w dopełniaczu mamy słowo panien (a nie pann).
A jak wyglądałoby to w złożeniu panna Anna - panny Anny? Czy poprawna byłaby w l. mn. w dopełniaczu forma panien Anien, czy może tylko panien Ann?
Pozdrawiam
Maciej
Szanowny Panie,
jak podaje Słownik gramatyczny języka polskiego, D. lm. imienia Anna to Ann (i tylko tak), a zatem powiemy: oto jedna panna Anna, oto dwie panny Anny; nie ma jednej panny Anny, nie ma dwóch panien Ann.
Taki sposób odmiany charakteryzuje większość rzeczowników zakończona na ~nna, np. brytfanna > brytfann, kanna > kann, alkanna > alkann, manna > mann (w znaczeniu 'wieloletnia roślina zielna'), kwarantanna > kwarantann, fontanna > fontann, sutanna > sutann, sawanna > sawann, dziewanna > dziewann, marzanna > marzann. Chyba tylko dwa rzeczowniki odmieniają się inaczej: panna > panien, wanna > wanien, a wynika to z ugruntowanej tradycji językowej.
Łączę wyrazy szacunku
Agata Hącia