Kasia

Szanowna Pani,

zasadniczo cytaty ujmujemy w cudzysłów (a ewentualne wewnętrzne cudzysłowy zamieniamy na ostrokątne: francuskie [«»] lub niemieckie [»«]), przy czym:

• krótkie cytaty (przyjmuje się orientacyjnie, że długości do trzech wersów) można (choć nie trzeba) zapisywać kursywą, ale wówczas ewentualną kursywę, która występuje w cytowanym tekście, trzeba zamienić na antykwę (druk prosty),
• cytatów zapisywanych kursywą nie ujmujemy w cudzysłów,
• długie cytaty (wielowersowe, a także kilkuakapitowe) należy ująć w osobne bloki akapitowe (z odstępem do 6 pkt przed i po); zapisujemy je zwykle mniejszym fontem i nie ujmujemy ich już w cudzysłów, stosujemy również pismo niepochylone.

Przeciwko stosowaniu kursywy w odniesieniu do każdego cytatu przemawia kilka względów. Po pierwsze, tekst przeplatany dużą liczbą fragmentów (zwłaszcza długich) zapisywanych pismem pochylonym źle się czyta, jest męczący w odbiorze. Po drugie, kursywa ma zarezerwowane funkcje podstawowe, takie jak wyróżnianie tytułów dzieł, oznaczanie terminów, niezaadaptowanych wyrazów obcych, wyrazów i wyrażeń używanych metajęzykowo itd. Zwiększanie liczby funkcji kursywy nie wydaje się celowe ani potrzebne, wręcz może zaciemniać odbiór tekstu. Po trzecie, cudzysłów pełni tylko jedną główną funkcję: oznaczanie cytatów (inne jego funkcje, jak zaznaczanie ironii czy dystansu stylistycznego, rzadko mają zastosowanie w pracach dyplomowych). Rezygnacja z niej mogłaby spowodować brak równowagi typograficznej, co trzeba by uznać za zjawisko niepożądane.

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia