Kasia

Szanowna Pani,

żur odmienia się  następująco: D. (nie ma) żuru, C. (przyglądam się) żurowi, B. (widzę) żur, N. (interesuję się) żurem, Msc. (rozmawiam o, widzę coś w) żurze.

A zatem kiełbaskę zobaczymy – istotnie – w żurze, przy czym jest to forma miejscownika, a nie dopełniacza.

Łączę wyrazy szacunku

Agata Hącia