Dzień dobry, proszę o poradę, jak odmieniać francuskie imię Luc ( belgijski psychiatra, Luc Isebaert). W redagowanym tekście zaproponowałam wersję 'z Lukiem', ale autor ma wątpliwości. Proszę o rozstrzygnięcie i podanie poprawnej odmiany także w pozostałych przypadkach.
Anna MK
Szanowna Pani,
francuskie imię męskie Luc odmienia się następująco:
- M. oto Luc; oto Lucowie
- D. nie ma Luca; nie ma Luców
- C. przyglądam się Lucowi; przyglądam się Lucom
- B. widzę Luca; widzę Luców
- N. idę z Lukiem; idę z Lucami
- Ms. myślę o Lucu; myślę o Lucach
- W. Lucu! Lucowie!
Forma N. lp. Lukiem wynika z konieczności ortograficznego odzwierciedlenia zmiękczenia tematu, które zachodzi w narzędniku.
Łączę wyrazy szacunku
Agata Hącia